Voladores czyli podniebny taniec to jeden z najbardziej spektakularnych tradycyjnych meksykańskich obrzędów religijnych ku czci Słońca, wywodzący się najprawdopodobniej z kultury Totonaków, zamieszkujących okolice miasta Papantla położonej we wschodniej części Meksyku w stanie Veracruz.
W 2009 rytuał został wpisany przez UNESCO na listę Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości.
Pięciu mężczyzn w odświętnych kolorowych strojach wspina się na 30 metrowy wąski słup. Ich jedynym zabezpieczeniem jest sznur przepasany dzisiaj przez talię, dawniej przywiązany do kostek. Jeden z nich pozostaje na szczycie, przygrywając na bębenku i flecie, natomiast czterech pozostałych, rzuca się w dół, zataczając powolne obroty, balansując ciałem w powietrzu z rękoma rozpostartymi w bok. Oczywiście z całym przedstawieniem wiąże się bogata symbolika, a mianowicie
1.Wszystkie te gesty są związane z dawnymi wierzeniami ludów mieszkających na tych ziemiach przed przybyciem Hiszpanów
2. Mężczyzn jest czterech, obracają się dokładnie 13 razy, co daje nam łącznie 52 obroty. Liczba ta stanowi cykl w kalendarzu majów, jak również liczbę tygodni w roku „naszego” kalendarza.
3. Każde z 13 obrotów jest odzwierciedleniem poszczególnych niebios w które Indianie wierzyli.
4. Kolorowe pstrokate stroje Voladores de Papantla miały symbolizować tropikalne ptactwo.