San Gervasio

San Gervasio dawniej nosiło nazwę Tantun Cuzamil, co znaczyło „ponad skałę”. Obecną nazwę miasto otrzymało  w 1800 roku, od nazwy właściciela rancza Gervasio Novelo.  Miasto Majów było niegdyś ośrodkiem kultu bogini Ixchel – bóstwa księżyca, porodu, płodność, medycyny , tkania, tęczy , matki wszystkich bogów.  Majowie określali swoją boginię jeszcze jedną nazwą „Biała Dama”. Kult Ixchel został wprowadzony na Cozumel przez Majów Itza, kiedy przybyli to oni na wyspę pod koniec okresu klasycznego.

To do niej właśnie, do San Gervasio, wyruszały majańskie kobiety składać ofiary co najmniej raz w życiu. W 1560 hiszpański historyk, Diego Lopez de Cogolludo napisał: „Pielgrzymi przybywają na Cozumel do wypełnienia swoich ślubów, ofiarować swoje ofiary, aby poprosić o pomoc …” Biskup Jukatanu, Diego de Landa napisał w 1549, że Majowie odbywali swoje pielgrzymki do Ixchel z takim samym szacunkiem jak wierni do Jerozolimy i Rzymu. San Gervasio znajduje się w samym środku wyspy Cozumel (inaczej zwanej „miejscem jaskółek”). San Gervasio było nie tylko centrum religijnym, ale również ośrodkiem handlu solą i miodem, w tym okresie bardziej cenniejszym niż złoto. Na terenie San Gervasio znajduje się największa ilości cenot występujących na Cozumelu.

Pierwszym Europejczykiem na Cozumelu, w 1518 roku, był Juan de Grijalva. Po nim, w roku 1519, przybył wraz z flotą Hernán Cortés, niszcząc wiele świątyń Majów. Na wyspie żyło około 40 tysięcy Majów, jednakże ich populację wyniszczyła epidemia ospy, i w 1570 roku jedynie 30 z nich pozostało przy życiu. Znaleziono trzy masowe groby ofiar choroby. Osada została założona około 300 roku ne. Później, około roku 600 , rozpoczął się proces szybkiego rozwoju miasta.

Co warto zobaczyć:

Budynek ten był rezydencją Ah Hulneb. Posiada zewnętrzny pokój i osobistą świątynię. Nazwa budynku pochodzi od odcisku dłoni  kolorem czerwonej farby na ścianach wewnętrznych świątyni.

Znaczy mały dom. Budynek mógł pełnić rolę oratorium lub kaplicy, wykorzystywany przez rodzinę Halach Uinik,  który mieszkał w pobliskiej rezydencji Las Manitas. Składał się z pokoju wewnętrznego i zewnętrznego. Jest to najmniejszy budynek w San Gervasio. W platformie ołtarzowej (o nazwie La Tumba), na zachód od Las Manitas,  w 1973 roku znaleziono grób.

Piramida ta jest największą budowlą  w San Gervasio. Z powodu pewnych rozwiązań architektonicznych struktura ta może być świątynią Ixchel. Z tyłu budynku znajduje sie cenota. Woda z niej stanowiła  źródło wody pitnej dla ludności.

Siedmiometrowej wysokości  łuk to główne wejście od północy i zachodu do miasta Majów San Gervasio.  Za nim prowadziła święta biała droga Majów Sacbe do głównego placu miasta. Na północ od łuku na zachodnim skraju drogi znajduje sie dzonot – cenota, która służyła jako źródło wody pitnej dla mieszkańców.

Plaza Central

Grupa Plaza składa się z 6 budynków ułożonych w kwadrat wokół centralnej platformy ołtarza, tej, na której składano ofiary bogom. Kilka z tych budynków pokrytych było dachami wykonanymi z drewna i strzechy. Domy miały specjalne pokoje dla gości. Na placu znajdowały się również:  domy z drewnianymi dachami wykonanymi z belek i zalanymi zaprawą, świątynie, oratoria i ołtarze.

.

Duży dom. Jedna z najlepiej zachowanych świątyń z nienaruszonym dachem poświęcona bogowi Kukulkanowi, Pierzastemu Wężowi. Wewnątrz świątyni można zobaczyć ściany z pozostałościami murali w kolorze czerwonym, ochry i niebieskim. 

Zespół  ten składa się z kilku pomieszczeń i  budynków znajdujących się na platformie, a składających się na rezydencję Halach Uinik.

Mapka strefy archeologicznej SAN GERVACIO