pl whatsapp +52 9841328060 info@mexicoentero.pl

Na terenie obecnego stanu Jukatan ok. 2500 r. p.n.e. wzięła swój początek jedna z najstarszych cywilizacji obu Ameryk, była to cywilizacja stworzona przez Majów. Pomiędzy 300 a 900 r. n.e. Majowie zbudowali w tym regionie kilka miast – państwa, które osiągnęły stosunkowo wysoki poziom rozwoju. W 987 r. n.e. na Jukatanie pojawili się Toltekowie, prowadzeni przez swojego na wpół legendarnego wodza Quetzalcoatl. Z biegiem czasu wymieszali się oni z zamieszkującymi te ziemie od dłuższego czasu Majami a ich kultura zdominowała rejon na dłuższy okres. W XII stuleciu miasto Majów – Mayapán rozpoczęło długotrwałą wojnę ze swoim konkurentem – Chichen-Itzá. Ostatecznie wygrał Mayapán, który rozciągnął swoje wpływy na większość spornego obszaru. W XIII stuleciu kultura Majów zaczęła ulegać stopniowemu upadkowi, większość miast została wtedy opuszczona, a te które pozostały toczyły ze sobą nieustające wojny.

 

Pierwszą ekspedycją hiszpańską, która przybyła na Jukatan była wyprawa Pedro de Valdivii, która wyruszyła z Panamy w 1511 r. zmierzając początkowo ku Santo Domingo, jednak ostatecznie okręty wchodzące w jej skład rozbiły się u brzegów Jukatanu. Dwóch rozbitków – Jerónimo de Aguilar i Gonzalo Guerrero dołączyło do żyjących tu plemion indiańskich. Guerrero poślubił córkę wodza Chetumala, dziecko z tego związku było pierwszym odnotowanym Metysem w Meksyku. Natomiast Aguilar został później odnaleziony przez ekspedycję Hernána Cortésa.

  

W 1517 r. Francisco Hernández de Córdoba przybył na tereny obecnego stanu Quintana Roo, ale został ostatecznie zmuszony do odpłynięcia przez Indian. Podbój samego regionu Jukatan został zapoczątkowany przez Francisco de Montejo y León w 1527 r., zakończył się on wówczas sromotną porażką ze względu na zaciekły opór Majów. Montejo wrócił tutaj trzy lata później, jednak znowu musiał się wycofać. Dopiero w 1537 r. udało się jego bratankowi wreszcie ujarzmić tubylców. De Montejo w 1540 r. założył osadę pod nazwą Kimpech, a w 1542 r. powstało miasto Mérida. Gaspar Pacheco, znany ze swojego okrucieństwa w stosunku do Indian dokończył podbój zachodniego krańca półwyspu. Wraz z konkwistadorami przybyli także księża katoliccy oraz zakonnicy. Szczególną aktywność przejawiali wtedy franciszkanie, którzy wybudowali ponad trzydzieści misji w celu nawracania tubylców. Brutalne traktowanie Majów przez Hiszpanów oraz przywiezione przez nich choroby doprowadziły do ich zdziesiątkowania.

Majowie nigdy nie porzucili myśli o niezależności i wielokrotnie wzniecali powstania przeciwko swoim ciemiężcom. Jednym z największych zrywów tego typu było powstanie pod wodzą Jacinto Caneka w 1761 r., które zakończyło się śmiercią wielu tysięcy Indian i egzekucją Caneka w Meridzie.

 

 

Jukatan nie wziął aktywnego udziału w walkach o niepodległość Meksyku w 1810 r.  Hiszpanie w czasie walk niepodległościowych kontrolowali region i zapobiegali wszelkim próbom buntu. W 1821 r. wraz z przyjęciem tzw. Planu z Iguali Jukatan stał się częścią niepodległego Meksyku, status stanu uzyskał formalnie w 1824 r. a w 1825 r. przyjął konstytucję stanową. W czasie walk pomiędzy stronnictwami liberałów i konserwatystów o władzę w kraju Jukatan również pozostawał niespokojnym regionem, którym targały liczne konflikty. Były one związane głównie z tragicznym położeniem tutejszych Indian, którzy nie posiadali praktycznie żadnych praw.

Na Jukatanie od samego początku istniały silne tendencje separatystyczne. W 1840 r. lokalny Kongres ogłosił deklarację niepodległości stanu. Jednak ostatecznie zawarta została ugoda pomiędzy rządem federalnym a rebeliantami, którzy zgodzili się na pozostanie w Unii. Stan ten nie trwał jednak długo, co było spowodowane nieprzestrzeganiem porozumienia przez rząd centralny. Taka postawa władz zaowocowała powstaniem Republiki Jukatanu. Rządzący wówczas Meksykiem gen. Antonio Lopez de Santa Anna nakazał nałożenie blokady morskiej na porty Jukatanu. Wysłał również ekspedycję karną na półwysep, która po odniesionych klęskach musiała się wycofać z powrotem. Jednak przedłużająca się blokada morska zmusiła wkrótce władze Republiki Jukatanu do rezygnacji z niepodległości i powrotu do federacji w grudniu 1843 r. Kolejny raz Jukatan na krótko ogłosił swoją suwerenność w czasie wojny amerykańsko-meksykańskiej kiedy to ogłosił swoją neutralność w tym konflikcie.

W 1847 r. wybuchła tzw. wojna kast (hiszp. Guerra de Castas). Było to powstanie Majów wymierzone przeciwko „białej ludności”. W 1848 r. powstańcy niemal całkowicie wyparli z półwyspu całą nie indiańską ludność, której obecność ograniczała się jedynie do umocnionych miast, takich jak Merida czy Campeche. Po zakończeniu wojny amerykańsko-meksykańskiej lokalne władze zgodziły się z powrotem na uznanie zwierzchności Meksyku w zamian za pomoc w stłumieniu buntu Majów. Wówczas Jukatan ostatecznie przyłączył się do federacji, co formalnie miało miejsce 17 sierpnia 1848 r. Natomiast Majowie stawiali opór wojskom federalnym niemal przez całą druga połowę XIX w. Ich nieliczne i izolowane grupy odmawiały uznania zwierzchności rządu aż do 1910 r.

 

W 1931 r. od Jukatanu odłączona została część terytorium (wcześniej w 1857 r. wydzielono z Jukatanu stan Campeche), z której utworzono nowy stan o nazwie Quintana Roo. Kolejne powstanie Indian w 1937 r. zmusiło prezydenta Lázaro Cárdenasa do przyspieszenia reformy ziemskiej i przydzielenia większego areału ziemi chłopom. W latach 50. i 60. XX w. dzięki poprawie infrastruktury drogowej i kolejowej udało się zakończyć odwieczną „izolację” tego regionu.