Becan

Becan to jeden z najważniejszych ośrodków Majów w rejonie Rio Bec. Znajduje się w południowo wschodniej części stanu Campeche.  

Pierwsze ślady obecności ludzi w tym rejonie sięgają okresu preklasycznego. Miasto zaczęło jednak zdobywać znaczącą pozycję dopiero we wczesnym okresie klasycznym (lata 250-600 n.e.), a szczyt rozwoju osiągnęło w latach 630-1000.

 

 

 

Becan otoczone było fosą, a do miasta prowadziło siedem mostów: trzy od strony północnej, dwa – od południowej, i po jednym – od zachodniej i wschodniej. Dzisiaj na teren strefy można sie dostać od strony wschodniej. Na początku sądzono, że te 5 metrowej głębokości i 16 metrowej szerokości o obwodzie ok 2 km fosy spełniały tylko role obronną,  jednak późniejsze badania i analizy terenu wykazały, że celem ich było również odprowadzenie wody deszczowej z terenu miasta. „Fosa” była ewidentnym dowodem widocznego podziału społecznego miasta tj. odizolowania się elity zamieszkałej w monumentalnych budowlach, od niższej klasy społecznej żyjącej na zewnątrz. Poza obszarem otoczonym fosą znajdowało się  wiele mniejszych budynków, które służyły jako mieszkania, stodoły, sanktuaria, tarasy rolne itp. 

 

 

Pod koniec okresu klasycznego Becan podupadło, liczba mieszkańców znacznie zmalała, aż wreszcie w XII wieku miasto zostało niemal całkowicie opuszczone, choć było sporadycznie zamieszkiwane aż do 1450 roku.

O Becan usłyszano po raz pierwszy w 1934 roku, kiedy Karl Ruppert i John Denison z Instytutu Carnegie w Waszyngtonie wykonali pierwsze fotografie ruin i przygotowali mapę miasta. Oni również nadali nazwę temu miastu.  W latach 1969-73 pracowała tu ekspedycja naukowa z Uniwersytetu w Tulane, a w latach 1983-85 rozpoczął wykopaliska meksykański archeolog Román Piña Chan. Prace kontynuowali w późniejszym okresie Ricardo Bueno Cano i Luz Evelia Campaña.

 

 

 

Co warto zobaczyć?

Dzisiejsza strefa obejmuje 3 główne grupy architektonicznych, wzniesione wokół rozległych placów w późnym okresie klasycznym. Badania wykazały, że konstrukcje te przykryły poprzednie, znacznie starsze, sięgające wczesnego okresu klasycznego. Niektóre piramidy połączone były ze sobą tzw. sklepieniem pozornym oraz ulicami zwanymi Pasillo.

 

 

W strefie mamy więc: Plac A, zwany też Placem Wschodnim, przy którym wznoszą się Budowle I, II, III i IV; Plac Centralny znany jako Plac B i otoczony Budowlami VIII, IX i X; oraz Plac Zachodni zwany też Placem C na którym, znajduje się boisko do gry w piłkę.

Budowla I

Struktura o zaokrąglonych narożnikach, ma dwie boczne wieże o wysokości 15 metrów , na szczycie których znajdowały się 4 otwory mogące służyć do obserwacji astronomicznych. Spełniała funkcję rezydencjalną i zachowało się tutaj wiele komnat zarówno na dolnym, jak i na górnym poziomie. Była wielokrotnie modyfikowana w latach 300–1000 n.e.

 

 

Budowla II i III

Tutaj znajdują się liczne pomieszczenia mieszkalne. Były one niegdyś bogato zdobione.

 

 

Ich fasady pokrywały kamienne mozaiki o formach geometrycznych, zatopione w murze krzyże oraz maski bóstw. Zachowały się też ławy i reliefy.

 

 

Budowla IV

To kompleks świątyń i pałaców pochodzący z przełomu VII i VIII wieku. Schody centralne prowadzą na górny dziedziniec, a fasada budowli ozdobiona jest kamiennymi mozaikami z  zoomorficznymi maskami. W jej górnej części na południowej fasadzie zachowały się nietknięte płaskorzeźby.

 

 

Budowla VIII

To potężna konstrukcja z trzema wejściami i wielkim maszkaronem na fasadzie. Górną część budowli zajmowało dziewięć pomieszczeń. Ponieważ nie miały one żadnej wentylacji i nie docierało do nich światło. Pomieszczenia te służyły władcy do odprawiania obrzędów i rytuałów  religijnych  wymagających  całkowitego odosobnienia, spokoju i skupienia.

 

 

Budowla IX

Był głównym sanktuarium Becan. Ma aż 32 metry wysokości. Frontowe schody prowadziły do umieszczonej na szczycie świątyni. Górna platforma, maszkarony i schody pojawiły się w późnym okresie klasycznym, przykrywając w ten sposób znacznie wcześniejszą konstrukcję.

 

 

Archeolodzy znaleźli w Budowli IX komorę grobową z licznymi przedmiotami z muszli i obsydianu, a także ceramikę i figurkę antropomorficzną z drewna (co jest rzeczą bardzo rzadko spotykaną na ziemiach Majów, ze względu na nietrwałość tego materiału).

 

 

 

Budowla X

Dwupoziomowa świątynia z kompleksem rezydencyjnym z szerokimi schodami centralnymi zawierała 12 pomieszczeń.

 

 

Na szczycie widoczna jest świątynia, której środkowe wejście, ozdobione maszkaronami, symbolizuje paszczę ziemskiego potwora.

 

 

W tylnej części budowli zachowały sie pozostałości dawnych komnat. W jej wnętrzu archeolodzy odkryli pozostałości dawnej rezydencji z wczesnego okresu klasycznego, ozdobionej wspaniałym stiukowym wizerunkiem postaci, otoczonej ziemskimi potworami i wężami z rozwartymi paszczami.

 

 

Juego de Pelota

W symbolice ludów Mezoameryki boisko oznaczało wszechświat, piłka była równoznaczna ze Słońcem lub Księżycem, zaś sama gra symbolizowała niepewność losu i przypadek decydujący o życiu lub śmierci.

 

 

Altar Circular

Okragły ołtarz ofiarny wzniesiony w epoce postklasycznej w latach 1100 i 1200. Jest to ołtarz zbudowany dla celów religijnych i modlitewnych związany z Kukulcanem –  Pierzastym Wężem.