Kto ich pozna wie, że nie można jednym słowem określić jacy tak naprawdę są Meksykanie. Z jednej strony widzimy ich jako spokojnych, prostych, pokornych, uczciwych, dumnych ze swojego pochodzenia, inteligentnych, dobrze wychowanych, miłych,otwartych i bardzo gościnnych ludzi.
Natomiast z drugiej strony widziani są jako osoby skłonne do nagłych zmian uczuć i zachowań, z dużym poczuciem humoru, kpiący sobie z wszystkiego i z wszystkich,bardzo wrażliwi na tematy swoich bliskich i rodziny a zwłaszcza matek. Przebiegli i zarazem zaskakujący miłymi słowami. Są to ludzie dla których nie czas jest najważniejszy, lecz cel. W dużej części usług, m.in. turystycznych, czas jest bardzo ważny i wszyscy starają się rzetelnie wywiązywać ze swoich zobowiązań, za które pobierają wynagrodzenie. W Meksyku brak punktualności nie powoduje większych problemów. Punktem kulminacyjnym jest samo spotkanie, a nie określona godzina. Taki tok myślenia często właśnie bywa szokiem dla nas ludzi zagonionych, żyjących z zegarkiem na ręku Meksykanie to ludzie spod znaku manany, lubiący zabawę, ale również będący bardzo zaradnymi. Często w naszym właśnie towarzystwie podnoszą swoje morale.
Meksykanie to naród , którego nie da się zaszufladkować. Jest to niemożliwe ze względu na pochodzenie etniczne, jak również na bogactwo noszonych przeznich w sobie postaw i istniejących i współżyjących ze sobą kontrastów. Tak naprawdę nie można do końca poznać kraju, jeśli się nie pozna jego mieszkańców. W Meksyku fakt ten jest bardzo mocno odczuwalny.
Dla Meksykanów najważniejsza jest rodzina. Wciąż panuje model rodziny wielodzietnej, nie zależnie od statusu materialnego czy społecznego. Na porządku dziennym jest spotykanie w rodzinie od 7 czy 10 dzieci. Dzieci to inwestycja! To przyszłość na dogodna starość, ale pod warunkiem, ze dzieci jest wiele, bo tylko wtedy istnieje możliwość, ze choć jedno z nich stanie się prawdziwą ostoją dla rodziców.